Takvâ'nın özü:

Însanın zihnini kendisini ilğilendirmeyen şeyleri düşünmekten alıkoymasıdır. Zihin önemsiz ve ilğisiz konulara takıldıkça insan ona karşı çıkıp kendisini asıl önemli konulara çekmelidir. Cihâdın en zoru ve üstünü budur. İnsan namaz dışında bu görevi yapmazsa namaz sırasında bunu başarabileceği çok şüphelidir.

İbadetin eksikliği niyetin samimiyetine, amelin eksiksiz derecede salih olabilmesi alçakgönüllü olmaya, bunların her ikisinin eksiksiz olabilmesi dünyadan uzak durmaya, her üçünün eksiksiz olabilmesi, Ahireti düşünüp o konuda üzüntü duymaya, Ahireti düşünüp o konuda üzüntü duymanın eksiksiz olabilmesi de devamlı şekilde ölümü hatırda tutup günahlar üzerinde düşünmeye bağlıdır.