Âbid -ibadet eden bir kul-, namazında der: Eşhedu en la ilâhe illâllah ''Şehadet ederim ki Allah'tan başka ilah yoktur!'' Yani: Hâlık ve Rezzak ''yaratan ve rızık veren'' O'ndan başka yoktur. Zarar ve menfaat O'nun elindedir. O, hem Hakim'dir, abes -lüzumsuz- iş yapmaz; hem Rahimdir, ihsanı merhameti çoktur diye itikad ettiğinden her şeyde bir rahmet kapısı bulur. Dua ile çalar. Hem her şeyi kendi Rabbisinin emrine itâatâr görür, Rabbisine iltica eder. Tevekkül ile -O'na güvenmekle-, istinad edip -dayanıp- her musibete karşı sığınır. İmanı ona tam bir güven verir.