Hoca Ubeydullah Hazretleri anlatıyor:
Mevlânâ Hüsameddin, babası Mevlânâ Hamidüddin'in ölüm döşeğinde ter döktüğü an, yanı başında... Babasını son derece perişan görmüş.
Babasına sormuş: Sana ne oldu?
Cevap almış: Benden selim kalp istiyorlar. O bende yoktur. Nasıl elde edileceğii de bilmiyorum!
Oğlu devam etmiş: Bütün kuvvetinizi sarfedip bana yönelin! Selim kalbi anlarsınız!
Ve asıl o, bütün gücüyle babasına yönelmiş... Bir saat kadar geçmiş... Gözleri kapalı yatan hastada büyük bir değişiklik ve batın huzuru...
Baba, gözlerini açıp demiş ki: Oğlum, Allah sana mükafatını versin... Meğer topyekün ömrümüzü bu tarikata sarfetmeliymişiz... Yazık ki, onu kaybetmişiz!
Ve iyi evlad sayesinde, huzur içinde dünyadan göç etmişler....
Can Damlaları
Nacip Fazıl KISAKÜREK
